Galaktyka czerni - Black Touch Parah

Zgodnie z zapowiedzią, przedstawię Wam również drugie "czarne" perfumy marki Parah. Tym razem dedykowane panom, ale jak już kiedyś pisałam - nam, kobietom wolno więcej.

Otwarcia obawiałam się najbardziej. Niepotrzebnie! Cytrusy wyczuwalne są delikatnie, głównie jako piękna, herbaciana bergamotka.

Głównym akcentem otwarcia jest gałka muszkatołowa. Jej zapach oddany został genialnie: jest subtelnie eteryczny, lekko drzewny, z charakterystyczną, lekko wytrawną "nutą pestki", w którą idealnie wplata się pojawiający się wcześnie i brzmiący "czarno" oud.
Mnie nie trzeba więcej...

Po kilku chwilach, Black Touch wypełnia się i zaokrągla. Głównymi bohaterami pozostają gałka muszkatołowa i oud, zmieniają się jednak proporcje między nimi i z czasem to czarne drewno zaczyna dominować. Wokół nich powoli, leniwie orbitują nuty - satelity: pieprz, labdanum, sandałowiec, łagodny gwajak, gęsta jak głęboki cień paczula i syntetyczna, czysta, niezwierzęca ambra.
Czyli stara, dobra, agarowa klasyka.

Kiedy muszkat ostatecznie oddaje palmę pierwszeństwa oudowi, kompozycja przypominać zaczyna układ molekuł skupiony wokół olfaktorycznego czarnego słońca - momentami przysłoniętego, lecz niezmiennie stanowiącego centrum, ku któremu ciążą wszystkie pozostałe elementy.

Black Touch to kolejny dowód na to, że perfumy nie mają płci. Jest mi znacznie bliższy, niż "czarna" propozycja dla pań, choć w przeciwieństwie do Noir tej samej marki, nieco zbyt szybko cichnie.

Po ekspansywnym otwarciu, kiedy wydaje się, że Czarny Dotyk położy się na skórze władczo i dominująco, zapach łagodnieje, "zaokrągla się", zamienia w pieszczotę. Układa na skórze jak duży, czarny kocur - łagodząc ciężar nut ich miękkością i ciepłem. Z czasem wydaje się wręcz, że zaczyna mruczeć. A potem zasypia i znika powoli jak kot z Kot z Cheshire.

Ostatni znika uśmiech. Mój, nie kota.